Szczęście płynące z odpuszczenia win

PSALM 32




Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość,
którego grzech został puszczony w niepamięć.
Szczęśliwy człowiek,
któremu Pan nie poczytuje winy,
w którego duszy nie kryje się podstęp.

Póki milczałem, schnęły kości moje,
wśród codziennych mych jęków.
Bo dniem i nocą ciążyła
nade mną Twa ręka,
język mój ustawał
jak w letnich upałach.
Grzech mój wyznałem Tobie
i nie ukryłem mej winy.
Rzekłem: «Wyznaję nieprawość moją wobec Pana»,
a Tyś darował winę mego grzechu.

Toteż każdy wierny będzie się modlił do Ciebie
w czasie potrzeby.
Choćby nawet fale wód uderzały,
jego nie dosięgną.
Tyś dla mnie ucieczką:
z ucisku mnie wyrwiesz,
otoczysz mnie radościami ocalenia.

«Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz;
umocnię moje spojrzenie na tobie.
Nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł:
tylko wędzidłem i uzdą można je okiełznać,
nie zbliżą się inaczej do ciebie».

Liczne są boleści grzesznika,
lecz łaska ogarnia ufających Panu.
Cieszcie się sprawiedliwi i weselcie w Panu,
wszyscy o prawym sercu, wznoście radosne okrzyki!


Psalmy. Teksty mówiące o realnym życiu człowieka wierzącego w Boga. W nich odnajduję siebie takiego jakim jestem i takiego, jakim chcę być. Szczęśliwy jestem, gdy mój dług darowany, sumienie nie wyrzuca mi przestępstw, a nawet gdy one plamią moją duszę, wiem do Kogo się udać. Kiedy wchodzi się w grzech, wchodzi się w niepotrzebne cierpienie. Zaczyna się wewnętrzne rozdarcie. Czystość duchowa daje ukojenie, a łaska nasyca wnętrze. Głód duszy jest zaspokojony, a dzięki intensywnej modlitwie, człowiek staje się bardzo silny.Ważne żeby nie być upartym, przestać grać zbuntowanego, przestać narzekać i brać się za swoją świętość. Przestać marzyć, a raczej wsłuchać się w to, co On mówi do mojego serca.