Reguły rozeznania duchowego
Nie jest to tekst do jednorazowego przeczytania, jest to pewien klucz, który ma służyć częstej, pogłębionej refleksji. życzę dobrej i owocnej lektury. Poniższy tekst pochodzi z ksiązki "Sztuka rozeznania i podejmowania decyzji. Okazja czy pokusa" autorstwa Silvano Fausti. Kraków 2000. S.190 - 201.Zmieniłem tylko numerację, pominąłem uwagi wstępne, co do rachunku sumienia.
1. ODCZYTAJ SAMEGO SIEBIE
UWAGA WSTĘPNA: Poniższe reguły służą odczuciu rozeznaniu w pewnej mierze różnych poruszeń, jakie zachodzą w sercu, a to w tym celu, by zatrzymać dobre a odrzucić złe.
a) Gdy coraz bardziej pogrążasz się w złu
PIERWSZA REGUŁA: Kiedy coraz bardziej pogrążasz się w złu, zwykle wysłannik zła proponuje ci pozorne przyjemności, wywołują w twej wyobraźni rozkosze i przyjemności, abyś trwał i wzrastał w swej niewoli. Natomiast wysłannik dobra przyjmuje odwrotną metodę: rani cię i wzbudza wyrzuty sumienia, aby ci uświadomić twój błąd.
b) Gdy starasz się uwolnić od zła i szukasz dobra
DRUGA REGUŁA: Kiedy angażujesz się, by wyzwolić się od zła i szukasz dobra, wówczas zły posłaniec blokuje cię poprzez wyrzuty sumienia i smutek, nie umotywowane niepokoje, ukazujące się jako w pełni uzasadnione, a to wszystko w tym celu, abyś nie postępował naprzód. Natomiast dobry wysłannik dodaje ci odwagi, siły, pociech, łez, udziela natchnień i odpoczynku, ułatwiając ci działanie i usuwając wszelkie przeszkody, abyś mógł postępować naprzód.
TRZECIA REGUŁA: Kiedy starasz się wyzwolić od zła i szukasz dobra, Bóg przemawia do ciebie poprzez pociechę duchową. Może ona być trojakiego rodzaju. 1. Pierwszy zachodzi, gdy rodzi się w tobie jakieś poruszenie wewnętrzne, które zapala cię miłością do Pana i kochasz w Nim i dla Niego wszelkie stworzenie lub też wylewasz łzy, które pobudzają cię do miłości Pana i braci albo do znienawidzenia twoich grzechów. 2. Drugi ma miejsce, kiedy wzrasta w tobie nadzieja, wiara i miłość. 3. Trzeci, gdy posiadasz w sobie wewnętrzną radość, która pobudza cię i pociąga ku rzeczom duchowym, ku miłości Boga i służbie bliźniemu, dając pogodę ducha i pokój serca.
CZWARTA REGUŁA: Kiedy podejmujesz wysiłek, aby uwolnić się od zła i szukasz dobra, zły wysłannik daje ci strapienie duchowe. Jest ono przeciwne pociesze. Wyraża się w ciemności, niepewności, skłonności do rzeczy niskich i ziemskich, niepokoju, wywodzącym się z różnego rodzaju wzburzeń, pokus, braku nadziei i miłości, lenistwa, niechęci, smutku i poczucia odłączenia od Boga. Jak w rzeczywistości pocieszenie jest przeciwieństwem strapienia, tak myśli rodzące się z pocieszenia są przeciwne myślom pochodzącym ze strapienia.
PIĄTA REGUŁA: Kiedy przeżywasz strapienie, nie dokonuj nigdy zmian. Trzymaj się mocno postanowień, jakie uczyniłeś w dniu poprzedzającym strapienie lub decyzji, jaką podjąłeś podczas poprzedniego pocieszenia. W czasie pocieszenia bowiem prowadzi cię duch dobry, w strapieniu natomiast prowadzi cię duch zły poprzez swe rady, które uniemożliwiają ci wybranie właściwej drogi.
SZÓSTA REGUŁA: Chociaż w strapieniu nie powinieneś zmieniać wcześniejszych postanowień, to jednak rzeczą bardzo pomocną będzie reagować mocno przeciw strapieniu , zatrzymując się np. dłużej na modlitwie i na medytacji, wydłużając rachunki sumienia i jeśli to będzie służyć dobru, podejmować jakieś dobrowolne wyrzeczenia.
SIÓDMA REGUŁA: Jeśli przeżywasz strapienie, rozważ, jak to Pan pozwala na twoją próbę, zostawiając cię twoim naturalnym siłom, , abyś stawiał opór. Możesz to czynić z pozostającą do twej dyspozycji Bożą pomocą, chociaż tego jasno nie odczuwasz. Pan odebrał ci swoją pociechę, ale zawsze pozostawia ci swoją łaskę, abyś mógł skutecznie zwalczać zło.
ÓSMA REGUŁA: Kiedy przeżywasz strapienie, staraj się umocnić w uczuciach przeciwnych do tych, które odczuwasz oraz myśl o tym, że rychło doznasz pociechy.
DZIEWIĄTA REGUŁA: Istnieją trzy główne przyczyny twego strapienia. 1. Pierwsza, bo jesteś oziębły, leniwy i niedbały. To twoja wina, jeśli pociecha duchowa odchodzi od ciebie. Druga – gdyż Bóg chce ci pokazać, kim jesteś i jak daleko postąpisz bez bodźca jego pociech. Trzecia – abyś doświadczył, że nie od ciebie zależy wzrost czy podtrzymanie wielkiej pobożności, intensywnej miłości, , łez lub jakiejkolwiek innej pociechy duchowej, ale że wszystko jest łaską Bożą, a to w tym celu, abyś nie uwił sobie gniazdka w domu innego , unosząc się pychą lub przypisując sobie to, co jest Jego darem.
DZIESIĄTA REGUŁA: Kiedy przeżywasz pociechę, pomyśl o tym, jak będziesz się czuł w czasie strapienia, i gromadź nowe siły na ten czas.
JEDENASTA REGUŁA: Jeśli przeżywasz pociechę, staraj się upokorzyć i przywrócić sobie właściwy wymiar, myśląc o tym, jak niewiele jesteś wart w czasie strapienia bez tej łaski czy pociechy. Jeśli natomiast przeżywasz strapienie, pomyśl, że z Bożą łaską możesz je znieść, czerpiąc siły od Pana.
DWUNASTA REGUŁA: Nieprzyjaciel zachowuje się jak kobieta, która staje się słaba wobec siły i bardzo stanowcza w zetknięciu z łagodnością. Bo jak cechą kobiety kłócącej się z jakimś mężczyzną jest to, że traci odwagę i ucieka, gdy mężczyzna okaże jej twarde oblicze, przeciwnie natomiast, gdy mężczyzna zaczyna uciekać i tracić odwagę, wtedy gniew, mściwość i dzikość kobiety nie znają granic, tak i nieprzyjaciel traci siły, odwagę i wycofuje się z pokusami, gdy osoba ćwicząca się w rzeczach duchowych z odwagą przeciwstawia się jego pokusom, zachowując się w sposób diametralnie przeciwny. Jeśli natomiast osoba ćwicząca się zaczyna się lękać Lub tracić odwagę w zetknięciu z pokusami, wtedy nie ma na całej ziemi bestii bardziej dzikiej niż nieprzyjaciel natury ludzkiej , który z większą zjadliwością dąży do spełnienia swego przeklętego zamiaru.
TRZYNASTA REGUŁA: Również nieprzyjaciel zachowuje się jak uwodziciel, który nie chce być odkryty. Jak człowiek przewrotny mówi złośliwie i uwodzi córkę jakiegoś dobrego ojca lub żonę dobrego męża pragnąc, aby jego propozycje pozostały w tajemnicy, wręcz niepodobna mu się, jeśli córka odkryje ojcu lub żona mężowi jego słowa, gdyż rozumie, że nie będzie mógł już doprowadzić do skutku rozpoczętego przedsięwzięcia, tak samo nieprzyjaciel, podsuwa ci swe podstępy i namowy. Chce, aby zostały przyjęte i zachowane w tajemnicy. Nie podoba mu się bardzo, jeśli wyjawisz je twemu spowiednikowi lub innej doświadczonej osobie duchownej, gdyż zdaje sobie sprawę, że nie będzie mógł kontynuować rozpoczętego dzieła od chwili, gdy odkryte zostały jego oszustwa.
CZTERNASTA REGUŁA: Nieprzyjaciel postępuje podobnie jak dowódca wojskowy. Po rozbiciu obozu sztabowego i po zbadaniu sił i środków obronnych jakiegoś zamku, atakuje go ze strony najsłabszej. Podobnie i nieprzyjaciel obserwuje cię ze wszystkich stron, bada wszystkie twoje cnoty teologiczne, kardynalne i moralne, po czym atakuje cię oraz stara się zdobyć tam, gdzie znajduje cię najsłabszym.
c) Kiedy czynisz postępy w dobrym
PIERWSZA REGUŁA: Cechą właściwą Boga i Jego wysłannika jest to, że poprzez swoje poruszenia dają prawdziwą radość duchową, usuwają wszelki smutek i zamieszanie zaszczepione przez nieprzyjaciela. Dla szatana sprawą naturalną jest zwalczanie tej radości przez podsuwanie zwodniczych racji, subtelności i ciągłych kłamstw.
DRUGA REGUŁA: Sam tylko Bóg może udzielić ci pociechy bez jakiejkolwiek poprzedzającej przyczyny. Bogu właściwą rzeczą jest wchodzić , wychodzić i wzbudzać poruszenia w swym stworzeniu, pociągając je wewnętrznie do swej miłości. „Bez poprzedzającej przyczyny” oznacza bez żadnego wcześniejszego odczuwania czy poznania jakiegoś określonego przedmiotu, od którego mogłaby pochodzić ta pociecha za pośrednictwem aktów twego umysłu lub twej woli.
TRZECIA REGUŁA: Z jakiejś przyczyny może przynieść ci pociechę bądź to dobry wysłannik lub zły, ale w przeciwstawnych celach. Wysłannik dobry – dla twego dobra, abyś wzrastał i postępował coraz lepiej. Wysłannik zły, przeciwnie, aby pociągnąć cię do swych złych zamiarów.
CZWARTA REGUŁA: Anioł zły ma tę właściwość, że się przemienia w anioła światłości. Wzbudza w tobie dobre i święte myśli, które ci się podobają. Później stopniowo stara się osiągnąć więcej, pociągając cię ku swym przewrotnym zamiarom.
PIĄTA REGUŁA: Zwracaj pilnie uwagę na przebieg myśli. Jeśli wszystkie są dobre na początku, w środku i na końcu i zmierzają do tego, co jest jedynie dobre, jest to znak dobrego wysłannika. Lecz jeśli bieg myśli prowadzi cię do czegoś złego lub mało ważnego, lub też do mniejszego dobra od tego, jakie ci zostało wpierw zaproponowane, lub jeśli cie osłabia, niepokoi i wzburza, odbierając pokój, ciszę i odpoczniecie, jakie miałeś wcześniej, jest to jasnym znakiem, że pochodzi to od złego wysłannika.
SZÓSTA REGUŁA: Kiedy odkryjesz nieprzyjaciela i poznasz go po jego ogonie wężowym i po złym celu, do którego cię prowadzi, należy natychmiast dobrze przeanalizować początek dobrych myśli i ich przebieg, jaki ci on podsuwał, oraz jak stopniowo starał się odciągnąć cię od duchowej radości, jaką przeżywałeś i pociągnąć do swego przewrotnego zamiaru. Czyń to w tym celu, abyś poprzez takie doświadczenie, przeżyte i dobrze utrwalone, mógł w przyszłości strzec się przed jego zwykłymi oszustwami.
SIÓDMA REGUŁA: Jeśli postępujesz od dobrego do lepszego, dobry posłaniec dotyka twego serca w sposób łagodny i przyjemny, jak kropla wody wnikająca w gąbkę. Natomiast wysłannik zły dotyka cię w sposób ostry poprzez zgiełk i niepokój, podobnie jak kropla wody spadająca na kamień. Jeśli natomiast postępujesz od złego do gorszego, dotyka cie w sposób odpowiednio przeciwny. Przyczyną tego jest usposobienie twego serca, przeciwne lub podobne do owych wysłanników. Kiedy jest im przeciwne, wchodzą ze zgiełkiem i odczuwalnymi wrażeniami, gdy natomiast jest podobne, wchodzą w ciszy jak do własnego domu i przy otwartych drzwiach.
ÓSMA REGUŁA: Kiedy doświadczasz pociechy bez przyczyny, mimo, że nie ma w niej podstępu, gdyż pochodzi od samego Boga, z wielką czujnością i uwagą powinieneś notować i rozróżniać właściwy czas tej obecnej pociechy do czasu pociechy następnej, gdy pozostajesz jeszcze pod wpływem pociechy przeszłej. Często w czasie trwania tego drugiego czasu formułujesz postanowienia i urabiasz sobie opinie, które nie są natchnione bezpośrednio przez Boga, ale jest to spowodowane bądź zwykłym twym rozważaniem, bądź asocjacją idei i osądów, bądź działaniem ducha dobrego lub złego. Dlatego dobrze zbadaj te rzeczy, zanim dasz im pełną wiarę lub wprowadzisz je w czyn.
2. ZADECYDUJ SAM
a) Warunki dokonania dobrego wyboru
Przy każdym dobrym wyborze, o ile on zależy od ciebie, twoja intencja powinna być czysta, całkowicie skierowana do celu, dla którego zostałeśb) stworzony, to znaczy do miłości Boga i bliźniego. Jeśli w ten sposób realizujesz swe rozsądne życie, tak jak teraz przynosi ci ono radość, tak kiedyś da ci życie wieczne. Dlatego cokolwiek będziesz wybierał, powinieneś kierować się celem, dla którego zostałeś stworzony, nie godząc się na to, by cel był podporządkowany środkom, ale by środki były podporządkowane celowi. Praktycznie natomiast zdarza się, że wielu wybiera najpierw małżeństwo, a później, w małżeństwie, miłość Boga i bliźniego, podczas gdy miłość Boga i bliźniego stanowi cel. Inni natomiast najpierw pragną osiągnąć pewne cele, później natomiast kochać Boga i bliźniego. W tej sytuacji ludzie ci nie idą prostą drogą do Boga, ale chcą, by Bóg wyszedł na spotkanie ich nieuporządkowanych pragnień. Stąd czynią cel środkiem, a środek celem. W rzeczywistości jako pierwszą rzecz powinieneś postawić sobie miłość Boga i bliźniego, to znaczy cel, później natomiast, jeśli to jest bardziej odpowiednie, wykonywać taki lub inny zawód, zawrzeć małżeństwo lub nie, co stanowi środek do celu. Żadna zatem inna rzecz nie powinna cię skłaniać do użycia lub zaniechania jakichś środków, jak tylko miłość Boga i bliźniego.
b) Co należy wybierać – cztery punkty i jedna uwaga
1.Konieczną jest rzeczą, aby wszystkie rzeczy będące przedmiotem twego wyboru były obojętne lub same w sobie dobre i nie sprzeciwiały się nikomu.
2.Istnieją rzeczy będące przedmiotem wyboru nieodwołalnego, jak kapłaństwo, małżeństwo itp., oraz istnieją inne rzeczy podlegające pod wybór zmienny, jak np. przyjęcie lub porzucenie beneficjum, przyjęcie lub nieprzyjęcie dóbr materialnych, wybór pracy lub czegoś podobnego.
3.Jeśli dokonałeś wyboru nieodwołalnego, nie możesz go anulować. Gdyby jednak wybór dokonany został w sposób nieuczciwy lub nienależyty, powinieneś po wyrażeniu żalu prowadzić życie uczciwe w ramach tego wyboru, jakiego dokonałeś. Tego rodzaju wybór nie wydaje się jednak być powołaniem Bożym – jak niektórzy błędnie myślą. Przecież powołanie Boże jest zawsze czyste i jasne, bez domieszki zmysłowości czy też jakiegoś innego nieuporządkowanego przywiązania.
4.Jeśli dokonałeś wyboru zmiennego poprawnie i w sposób właściwy, nie troszcząc się o zmysłowość i świat, nie masz powodu, by dokonywać ponownego wyboru, ale możesz zawsze doskonalić się w ramach tego wyboru.
UWAGA. Jeśli wybór zmienny nie został dokonany poprawnie i szczerze, wówczas pożyteczne będzie uczynić go ponownie w sposób należyty, zwłaszcza, gdy pragniesz, aby z tego wyboru zrodziły się owoce dla ciebie i dla innych.
c) Trzy różne okoliczności w jakich możesz wybierać
Pierwsza okoliczność zachodzi wtedy, gdy Bóg pobudza cię i tak mocno pociąga wolę, że beż żadnej wątpliwości idziesz za tym, co ci ukazano, jak to uczynili św. Paweł i św. Mateusz, kiedy poszli za Chrystusem naszym Panem. Druga okoliczność ma miejsce wtedy, kiedy poprzez doświadczenie pociech i strapień oraz rozeznanie duchów dochodzisz do wystarczającej jasności idei. Trzecia okoliczność to pora spokojna. Ma miejsce wtedy, gdy zdajesz sobie sprawę, że narodziłeś się po to, aby kochać Boga i bliźniego i w ten sposób osiągnąć szczęście. Chcąc to osiągnąć, wybierz jakiś rodzaj lub stan życia w ramach Kościoła, który najbardziej pomaga ci dążyć do celu. Mówiłem o czasie spokojnym, to znaczy, gdy nie jesteś niepokojony przez duchy i posługujesz się w sposób wolny i spokojnie swymi władzami naturalnymi. Jeśli znajdziesz się w tej trzeciej sytuacji sugeruję ci dwie metody umożliwiające dobry wybór.
Pierwsza z nich obejmuje sześć punktów.
1.Staw sobie przed oczy tę rzecz, którą chcesz uczynić przedmiotem wyboru lub poniechania, np. pracę, inicjatywę do podjęcia lub jakąkolwiek inną ważną rzecz, którą masz wybrać.
2.Miej na oku cel, dla którego zostałeś stworzony, a którym jest miłość Boga i bliźniego, i w konsekwencji pozostań obojętny, bez jakiegokolwiek nieuporządkowanego przywiązania, tak byś nie był bardziej skłonny lub pobudzony do przyjęcia rzeczy, o którą chodzi niż do jej odrzucenia ani też bardziej do jej poniechania niż do przyjęcia. Bądź jak języczek wagi i nastaw się jedynie na to, co wydaje ci się bardziej odpowiednie do osiągnięcia celu.
3.Proś Boga, aby zechciał pobudzić twoją wolę i wlać w twe serce to, czego od ciebie oczekuje. Równocześnie rozważ dobrze swym umysłem i wybierz to, co zgodne jest z Jego wolą.
4.Zastanawiając się rozważ, jakie korzyści i pożytek w odniesieniu do twego celu przyniesie ci podjęcie się rzeczy, którą sobie postanowiłeś. I odwrotnie, rozważ następnie, jakie szkody i niebezpieczeństwa wynikną, gdy podejmiesz się tej rzeczy. W drugiej części uczyń podobnie, to znaczy rozważ zyski i pożytki oraz straty i niebezpieczeństwa wynikające z zaniechania tej rzeczy.
5.Po dokonaniu rozumowania i refleksji nad wszystkimi aspektami proponowanej sprawy, zobacz, ku której możliwości skłania cię rozum. Na podstawie większej skłonności rozumu i bez wpływu twego egoizmu podejmij decyzję w tej sprawie.
6.Po dokonaniu wyboru lub podjęciu decyzji udaj się z wielką gorliwością na modlitwę do Boga, aby ofiarować Mu to, aby On, jeśli to dla ciebie dobre, zechciał to przyjąć i potwierdzić.
Druga metoda obejmuje cztery reguły i jedną uwagę.
1.Miłość, która cię pobudza i skłania do wyboru danej rzeczy, winna pochodzić z miłości Bożej. Oznacza to, iż powinieneś czuć w sobie przede wszystkim, że miłość, jaką w większym lub mniejszym stopniu masz wobec wybieranej rzeczy, jest wyłączną miłością do Pana.
2.Wyobrażając sobie człowieka dotychczas niespotkanego i nieznanego, dla którego pragniesz dobra, rozważ, co doradziłbyś mu czynić i wybrać dla większej chwały Boga i jego większego dobra i czyń tak, jak doradziłbyś komuś innemu.
3.Rozważ, jakbyś już był w chwili śmierci. Twoją postawę, jaką chciałbyś mieć wówczas, przyjmij w obecnym momencie i zgodnie z tym podejmij swoją decyzję.
4.Wyobrażając sobie i zastanawiając się, jak gdybyś był w dniu sądu, pomyśl, jakiej wówczas życzyłbyś sobie decyzji co do obecnej sprawy i to, co chciałbyś, aby wtedy było dokonane, czyń teraz, abyś mógł odczuwać wówczas wielkie szczęście i radość.
UWAGA. Po zastosowaniu powyższych reguł i wzięciu pod uwagę twego najwyższego dobra dokonaj twego wyboru i ofiaruj go Bogu, aby jeśli jest naprawdę dobrem dla ciebie, zechciał to przyjąć i potwierdzić.
d) Jak uporządkować i na nowo kształtować swoje życie
Bez względu na to, czy jesteś celibatariuszem czy osobą zamężną, gdy nie masz okazji lub dobrej woli realizowania wyboru zmiennego bardziej dla ciebie odpowiedniego, będzie dla ciebie pożyteczne zobaczyć, jak uporządkować i zreformować swoje życie w odniesieniu do celu. Idąc za wskazówkami podanymi co do metod dokonywania wyborów, możesz z wielkim dla siebie pożytkiem rozważyć i przemyśleć twoją pracę, twój rytm, poziom i styl życia, to jakie wychowanie dać dzieciom, ile dóbr zatrzymać dla siebie, a ile rozdać ubogim itd.
1. ODCZYTAJ SAMEGO SIEBIE
UWAGA WSTĘPNA: Poniższe reguły służą odczuciu rozeznaniu w pewnej mierze różnych poruszeń, jakie zachodzą w sercu, a to w tym celu, by zatrzymać dobre a odrzucić złe.
a) Gdy coraz bardziej pogrążasz się w złu
PIERWSZA REGUŁA: Kiedy coraz bardziej pogrążasz się w złu, zwykle wysłannik zła proponuje ci pozorne przyjemności, wywołują w twej wyobraźni rozkosze i przyjemności, abyś trwał i wzrastał w swej niewoli. Natomiast wysłannik dobra przyjmuje odwrotną metodę: rani cię i wzbudza wyrzuty sumienia, aby ci uświadomić twój błąd.
b) Gdy starasz się uwolnić od zła i szukasz dobra
DRUGA REGUŁA: Kiedy angażujesz się, by wyzwolić się od zła i szukasz dobra, wówczas zły posłaniec blokuje cię poprzez wyrzuty sumienia i smutek, nie umotywowane niepokoje, ukazujące się jako w pełni uzasadnione, a to wszystko w tym celu, abyś nie postępował naprzód. Natomiast dobry wysłannik dodaje ci odwagi, siły, pociech, łez, udziela natchnień i odpoczynku, ułatwiając ci działanie i usuwając wszelkie przeszkody, abyś mógł postępować naprzód.
TRZECIA REGUŁA: Kiedy starasz się wyzwolić od zła i szukasz dobra, Bóg przemawia do ciebie poprzez pociechę duchową. Może ona być trojakiego rodzaju. 1. Pierwszy zachodzi, gdy rodzi się w tobie jakieś poruszenie wewnętrzne, które zapala cię miłością do Pana i kochasz w Nim i dla Niego wszelkie stworzenie lub też wylewasz łzy, które pobudzają cię do miłości Pana i braci albo do znienawidzenia twoich grzechów. 2. Drugi ma miejsce, kiedy wzrasta w tobie nadzieja, wiara i miłość. 3. Trzeci, gdy posiadasz w sobie wewnętrzną radość, która pobudza cię i pociąga ku rzeczom duchowym, ku miłości Boga i służbie bliźniemu, dając pogodę ducha i pokój serca.
CZWARTA REGUŁA: Kiedy podejmujesz wysiłek, aby uwolnić się od zła i szukasz dobra, zły wysłannik daje ci strapienie duchowe. Jest ono przeciwne pociesze. Wyraża się w ciemności, niepewności, skłonności do rzeczy niskich i ziemskich, niepokoju, wywodzącym się z różnego rodzaju wzburzeń, pokus, braku nadziei i miłości, lenistwa, niechęci, smutku i poczucia odłączenia od Boga. Jak w rzeczywistości pocieszenie jest przeciwieństwem strapienia, tak myśli rodzące się z pocieszenia są przeciwne myślom pochodzącym ze strapienia.
PIĄTA REGUŁA: Kiedy przeżywasz strapienie, nie dokonuj nigdy zmian. Trzymaj się mocno postanowień, jakie uczyniłeś w dniu poprzedzającym strapienie lub decyzji, jaką podjąłeś podczas poprzedniego pocieszenia. W czasie pocieszenia bowiem prowadzi cię duch dobry, w strapieniu natomiast prowadzi cię duch zły poprzez swe rady, które uniemożliwiają ci wybranie właściwej drogi.
SZÓSTA REGUŁA: Chociaż w strapieniu nie powinieneś zmieniać wcześniejszych postanowień, to jednak rzeczą bardzo pomocną będzie reagować mocno przeciw strapieniu , zatrzymując się np. dłużej na modlitwie i na medytacji, wydłużając rachunki sumienia i jeśli to będzie służyć dobru, podejmować jakieś dobrowolne wyrzeczenia.
SIÓDMA REGUŁA: Jeśli przeżywasz strapienie, rozważ, jak to Pan pozwala na twoją próbę, zostawiając cię twoim naturalnym siłom, , abyś stawiał opór. Możesz to czynić z pozostającą do twej dyspozycji Bożą pomocą, chociaż tego jasno nie odczuwasz. Pan odebrał ci swoją pociechę, ale zawsze pozostawia ci swoją łaskę, abyś mógł skutecznie zwalczać zło.
ÓSMA REGUŁA: Kiedy przeżywasz strapienie, staraj się umocnić w uczuciach przeciwnych do tych, które odczuwasz oraz myśl o tym, że rychło doznasz pociechy.
DZIEWIĄTA REGUŁA: Istnieją trzy główne przyczyny twego strapienia. 1. Pierwsza, bo jesteś oziębły, leniwy i niedbały. To twoja wina, jeśli pociecha duchowa odchodzi od ciebie. Druga – gdyż Bóg chce ci pokazać, kim jesteś i jak daleko postąpisz bez bodźca jego pociech. Trzecia – abyś doświadczył, że nie od ciebie zależy wzrost czy podtrzymanie wielkiej pobożności, intensywnej miłości, , łez lub jakiejkolwiek innej pociechy duchowej, ale że wszystko jest łaską Bożą, a to w tym celu, abyś nie uwił sobie gniazdka w domu innego , unosząc się pychą lub przypisując sobie to, co jest Jego darem.
DZIESIĄTA REGUŁA: Kiedy przeżywasz pociechę, pomyśl o tym, jak będziesz się czuł w czasie strapienia, i gromadź nowe siły na ten czas.
JEDENASTA REGUŁA: Jeśli przeżywasz pociechę, staraj się upokorzyć i przywrócić sobie właściwy wymiar, myśląc o tym, jak niewiele jesteś wart w czasie strapienia bez tej łaski czy pociechy. Jeśli natomiast przeżywasz strapienie, pomyśl, że z Bożą łaską możesz je znieść, czerpiąc siły od Pana.
DWUNASTA REGUŁA: Nieprzyjaciel zachowuje się jak kobieta, która staje się słaba wobec siły i bardzo stanowcza w zetknięciu z łagodnością. Bo jak cechą kobiety kłócącej się z jakimś mężczyzną jest to, że traci odwagę i ucieka, gdy mężczyzna okaże jej twarde oblicze, przeciwnie natomiast, gdy mężczyzna zaczyna uciekać i tracić odwagę, wtedy gniew, mściwość i dzikość kobiety nie znają granic, tak i nieprzyjaciel traci siły, odwagę i wycofuje się z pokusami, gdy osoba ćwicząca się w rzeczach duchowych z odwagą przeciwstawia się jego pokusom, zachowując się w sposób diametralnie przeciwny. Jeśli natomiast osoba ćwicząca się zaczyna się lękać Lub tracić odwagę w zetknięciu z pokusami, wtedy nie ma na całej ziemi bestii bardziej dzikiej niż nieprzyjaciel natury ludzkiej , który z większą zjadliwością dąży do spełnienia swego przeklętego zamiaru.
TRZYNASTA REGUŁA: Również nieprzyjaciel zachowuje się jak uwodziciel, który nie chce być odkryty. Jak człowiek przewrotny mówi złośliwie i uwodzi córkę jakiegoś dobrego ojca lub żonę dobrego męża pragnąc, aby jego propozycje pozostały w tajemnicy, wręcz niepodobna mu się, jeśli córka odkryje ojcu lub żona mężowi jego słowa, gdyż rozumie, że nie będzie mógł już doprowadzić do skutku rozpoczętego przedsięwzięcia, tak samo nieprzyjaciel, podsuwa ci swe podstępy i namowy. Chce, aby zostały przyjęte i zachowane w tajemnicy. Nie podoba mu się bardzo, jeśli wyjawisz je twemu spowiednikowi lub innej doświadczonej osobie duchownej, gdyż zdaje sobie sprawę, że nie będzie mógł kontynuować rozpoczętego dzieła od chwili, gdy odkryte zostały jego oszustwa.
CZTERNASTA REGUŁA: Nieprzyjaciel postępuje podobnie jak dowódca wojskowy. Po rozbiciu obozu sztabowego i po zbadaniu sił i środków obronnych jakiegoś zamku, atakuje go ze strony najsłabszej. Podobnie i nieprzyjaciel obserwuje cię ze wszystkich stron, bada wszystkie twoje cnoty teologiczne, kardynalne i moralne, po czym atakuje cię oraz stara się zdobyć tam, gdzie znajduje cię najsłabszym.
c) Kiedy czynisz postępy w dobrym
PIERWSZA REGUŁA: Cechą właściwą Boga i Jego wysłannika jest to, że poprzez swoje poruszenia dają prawdziwą radość duchową, usuwają wszelki smutek i zamieszanie zaszczepione przez nieprzyjaciela. Dla szatana sprawą naturalną jest zwalczanie tej radości przez podsuwanie zwodniczych racji, subtelności i ciągłych kłamstw.
DRUGA REGUŁA: Sam tylko Bóg może udzielić ci pociechy bez jakiejkolwiek poprzedzającej przyczyny. Bogu właściwą rzeczą jest wchodzić , wychodzić i wzbudzać poruszenia w swym stworzeniu, pociągając je wewnętrznie do swej miłości. „Bez poprzedzającej przyczyny” oznacza bez żadnego wcześniejszego odczuwania czy poznania jakiegoś określonego przedmiotu, od którego mogłaby pochodzić ta pociecha za pośrednictwem aktów twego umysłu lub twej woli.
TRZECIA REGUŁA: Z jakiejś przyczyny może przynieść ci pociechę bądź to dobry wysłannik lub zły, ale w przeciwstawnych celach. Wysłannik dobry – dla twego dobra, abyś wzrastał i postępował coraz lepiej. Wysłannik zły, przeciwnie, aby pociągnąć cię do swych złych zamiarów.
CZWARTA REGUŁA: Anioł zły ma tę właściwość, że się przemienia w anioła światłości. Wzbudza w tobie dobre i święte myśli, które ci się podobają. Później stopniowo stara się osiągnąć więcej, pociągając cię ku swym przewrotnym zamiarom.
PIĄTA REGUŁA: Zwracaj pilnie uwagę na przebieg myśli. Jeśli wszystkie są dobre na początku, w środku i na końcu i zmierzają do tego, co jest jedynie dobre, jest to znak dobrego wysłannika. Lecz jeśli bieg myśli prowadzi cię do czegoś złego lub mało ważnego, lub też do mniejszego dobra od tego, jakie ci zostało wpierw zaproponowane, lub jeśli cie osłabia, niepokoi i wzburza, odbierając pokój, ciszę i odpoczniecie, jakie miałeś wcześniej, jest to jasnym znakiem, że pochodzi to od złego wysłannika.
SZÓSTA REGUŁA: Kiedy odkryjesz nieprzyjaciela i poznasz go po jego ogonie wężowym i po złym celu, do którego cię prowadzi, należy natychmiast dobrze przeanalizować początek dobrych myśli i ich przebieg, jaki ci on podsuwał, oraz jak stopniowo starał się odciągnąć cię od duchowej radości, jaką przeżywałeś i pociągnąć do swego przewrotnego zamiaru. Czyń to w tym celu, abyś poprzez takie doświadczenie, przeżyte i dobrze utrwalone, mógł w przyszłości strzec się przed jego zwykłymi oszustwami.
SIÓDMA REGUŁA: Jeśli postępujesz od dobrego do lepszego, dobry posłaniec dotyka twego serca w sposób łagodny i przyjemny, jak kropla wody wnikająca w gąbkę. Natomiast wysłannik zły dotyka cię w sposób ostry poprzez zgiełk i niepokój, podobnie jak kropla wody spadająca na kamień. Jeśli natomiast postępujesz od złego do gorszego, dotyka cie w sposób odpowiednio przeciwny. Przyczyną tego jest usposobienie twego serca, przeciwne lub podobne do owych wysłanników. Kiedy jest im przeciwne, wchodzą ze zgiełkiem i odczuwalnymi wrażeniami, gdy natomiast jest podobne, wchodzą w ciszy jak do własnego domu i przy otwartych drzwiach.
ÓSMA REGUŁA: Kiedy doświadczasz pociechy bez przyczyny, mimo, że nie ma w niej podstępu, gdyż pochodzi od samego Boga, z wielką czujnością i uwagą powinieneś notować i rozróżniać właściwy czas tej obecnej pociechy do czasu pociechy następnej, gdy pozostajesz jeszcze pod wpływem pociechy przeszłej. Często w czasie trwania tego drugiego czasu formułujesz postanowienia i urabiasz sobie opinie, które nie są natchnione bezpośrednio przez Boga, ale jest to spowodowane bądź zwykłym twym rozważaniem, bądź asocjacją idei i osądów, bądź działaniem ducha dobrego lub złego. Dlatego dobrze zbadaj te rzeczy, zanim dasz im pełną wiarę lub wprowadzisz je w czyn.
2. ZADECYDUJ SAM
a) Warunki dokonania dobrego wyboru
Przy każdym dobrym wyborze, o ile on zależy od ciebie, twoja intencja powinna być czysta, całkowicie skierowana do celu, dla którego zostałeśb) stworzony, to znaczy do miłości Boga i bliźniego. Jeśli w ten sposób realizujesz swe rozsądne życie, tak jak teraz przynosi ci ono radość, tak kiedyś da ci życie wieczne. Dlatego cokolwiek będziesz wybierał, powinieneś kierować się celem, dla którego zostałeś stworzony, nie godząc się na to, by cel był podporządkowany środkom, ale by środki były podporządkowane celowi. Praktycznie natomiast zdarza się, że wielu wybiera najpierw małżeństwo, a później, w małżeństwie, miłość Boga i bliźniego, podczas gdy miłość Boga i bliźniego stanowi cel. Inni natomiast najpierw pragną osiągnąć pewne cele, później natomiast kochać Boga i bliźniego. W tej sytuacji ludzie ci nie idą prostą drogą do Boga, ale chcą, by Bóg wyszedł na spotkanie ich nieuporządkowanych pragnień. Stąd czynią cel środkiem, a środek celem. W rzeczywistości jako pierwszą rzecz powinieneś postawić sobie miłość Boga i bliźniego, to znaczy cel, później natomiast, jeśli to jest bardziej odpowiednie, wykonywać taki lub inny zawód, zawrzeć małżeństwo lub nie, co stanowi środek do celu. Żadna zatem inna rzecz nie powinna cię skłaniać do użycia lub zaniechania jakichś środków, jak tylko miłość Boga i bliźniego.
b) Co należy wybierać – cztery punkty i jedna uwaga
1.Konieczną jest rzeczą, aby wszystkie rzeczy będące przedmiotem twego wyboru były obojętne lub same w sobie dobre i nie sprzeciwiały się nikomu.
2.Istnieją rzeczy będące przedmiotem wyboru nieodwołalnego, jak kapłaństwo, małżeństwo itp., oraz istnieją inne rzeczy podlegające pod wybór zmienny, jak np. przyjęcie lub porzucenie beneficjum, przyjęcie lub nieprzyjęcie dóbr materialnych, wybór pracy lub czegoś podobnego.
3.Jeśli dokonałeś wyboru nieodwołalnego, nie możesz go anulować. Gdyby jednak wybór dokonany został w sposób nieuczciwy lub nienależyty, powinieneś po wyrażeniu żalu prowadzić życie uczciwe w ramach tego wyboru, jakiego dokonałeś. Tego rodzaju wybór nie wydaje się jednak być powołaniem Bożym – jak niektórzy błędnie myślą. Przecież powołanie Boże jest zawsze czyste i jasne, bez domieszki zmysłowości czy też jakiegoś innego nieuporządkowanego przywiązania.
4.Jeśli dokonałeś wyboru zmiennego poprawnie i w sposób właściwy, nie troszcząc się o zmysłowość i świat, nie masz powodu, by dokonywać ponownego wyboru, ale możesz zawsze doskonalić się w ramach tego wyboru.
UWAGA. Jeśli wybór zmienny nie został dokonany poprawnie i szczerze, wówczas pożyteczne będzie uczynić go ponownie w sposób należyty, zwłaszcza, gdy pragniesz, aby z tego wyboru zrodziły się owoce dla ciebie i dla innych.
c) Trzy różne okoliczności w jakich możesz wybierać
Pierwsza okoliczność zachodzi wtedy, gdy Bóg pobudza cię i tak mocno pociąga wolę, że beż żadnej wątpliwości idziesz za tym, co ci ukazano, jak to uczynili św. Paweł i św. Mateusz, kiedy poszli za Chrystusem naszym Panem. Druga okoliczność ma miejsce wtedy, kiedy poprzez doświadczenie pociech i strapień oraz rozeznanie duchów dochodzisz do wystarczającej jasności idei. Trzecia okoliczność to pora spokojna. Ma miejsce wtedy, gdy zdajesz sobie sprawę, że narodziłeś się po to, aby kochać Boga i bliźniego i w ten sposób osiągnąć szczęście. Chcąc to osiągnąć, wybierz jakiś rodzaj lub stan życia w ramach Kościoła, który najbardziej pomaga ci dążyć do celu. Mówiłem o czasie spokojnym, to znaczy, gdy nie jesteś niepokojony przez duchy i posługujesz się w sposób wolny i spokojnie swymi władzami naturalnymi. Jeśli znajdziesz się w tej trzeciej sytuacji sugeruję ci dwie metody umożliwiające dobry wybór.
Pierwsza z nich obejmuje sześć punktów.
1.Staw sobie przed oczy tę rzecz, którą chcesz uczynić przedmiotem wyboru lub poniechania, np. pracę, inicjatywę do podjęcia lub jakąkolwiek inną ważną rzecz, którą masz wybrać.
2.Miej na oku cel, dla którego zostałeś stworzony, a którym jest miłość Boga i bliźniego, i w konsekwencji pozostań obojętny, bez jakiegokolwiek nieuporządkowanego przywiązania, tak byś nie był bardziej skłonny lub pobudzony do przyjęcia rzeczy, o którą chodzi niż do jej odrzucenia ani też bardziej do jej poniechania niż do przyjęcia. Bądź jak języczek wagi i nastaw się jedynie na to, co wydaje ci się bardziej odpowiednie do osiągnięcia celu.
3.Proś Boga, aby zechciał pobudzić twoją wolę i wlać w twe serce to, czego od ciebie oczekuje. Równocześnie rozważ dobrze swym umysłem i wybierz to, co zgodne jest z Jego wolą.
4.Zastanawiając się rozważ, jakie korzyści i pożytek w odniesieniu do twego celu przyniesie ci podjęcie się rzeczy, którą sobie postanowiłeś. I odwrotnie, rozważ następnie, jakie szkody i niebezpieczeństwa wynikną, gdy podejmiesz się tej rzeczy. W drugiej części uczyń podobnie, to znaczy rozważ zyski i pożytki oraz straty i niebezpieczeństwa wynikające z zaniechania tej rzeczy.
5.Po dokonaniu rozumowania i refleksji nad wszystkimi aspektami proponowanej sprawy, zobacz, ku której możliwości skłania cię rozum. Na podstawie większej skłonności rozumu i bez wpływu twego egoizmu podejmij decyzję w tej sprawie.
6.Po dokonaniu wyboru lub podjęciu decyzji udaj się z wielką gorliwością na modlitwę do Boga, aby ofiarować Mu to, aby On, jeśli to dla ciebie dobre, zechciał to przyjąć i potwierdzić.
Druga metoda obejmuje cztery reguły i jedną uwagę.
1.Miłość, która cię pobudza i skłania do wyboru danej rzeczy, winna pochodzić z miłości Bożej. Oznacza to, iż powinieneś czuć w sobie przede wszystkim, że miłość, jaką w większym lub mniejszym stopniu masz wobec wybieranej rzeczy, jest wyłączną miłością do Pana.
2.Wyobrażając sobie człowieka dotychczas niespotkanego i nieznanego, dla którego pragniesz dobra, rozważ, co doradziłbyś mu czynić i wybrać dla większej chwały Boga i jego większego dobra i czyń tak, jak doradziłbyś komuś innemu.
3.Rozważ, jakbyś już był w chwili śmierci. Twoją postawę, jaką chciałbyś mieć wówczas, przyjmij w obecnym momencie i zgodnie z tym podejmij swoją decyzję.
4.Wyobrażając sobie i zastanawiając się, jak gdybyś był w dniu sądu, pomyśl, jakiej wówczas życzyłbyś sobie decyzji co do obecnej sprawy i to, co chciałbyś, aby wtedy było dokonane, czyń teraz, abyś mógł odczuwać wówczas wielkie szczęście i radość.
UWAGA. Po zastosowaniu powyższych reguł i wzięciu pod uwagę twego najwyższego dobra dokonaj twego wyboru i ofiaruj go Bogu, aby jeśli jest naprawdę dobrem dla ciebie, zechciał to przyjąć i potwierdzić.
d) Jak uporządkować i na nowo kształtować swoje życie
Bez względu na to, czy jesteś celibatariuszem czy osobą zamężną, gdy nie masz okazji lub dobrej woli realizowania wyboru zmiennego bardziej dla ciebie odpowiedniego, będzie dla ciebie pożyteczne zobaczyć, jak uporządkować i zreformować swoje życie w odniesieniu do celu. Idąc za wskazówkami podanymi co do metod dokonywania wyborów, możesz z wielkim dla siebie pożytkiem rozważyć i przemyśleć twoją pracę, twój rytm, poziom i styl życia, to jakie wychowanie dać dzieciom, ile dóbr zatrzymać dla siebie, a ile rozdać ubogim itd.
Komentarze