Pustynia pod płaszczem Maryi

1. Pustynia Wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej i przywiodłem ich na pustynię. Dałem im moje nakazy i nauczyłem ich moich praw. Człowiek, który je wypełnia, otrzyma przez nie życie. Dałem im też moje szabaty na znak więzi między Mną a nimi, aby poznano, że Ja jestem PANEM, który ich uświęca. (Ez 20, 10-12). 2. Duchowy Egipt Duchowym Egiptem jest nasz egoizm i życie „po naszemu”. Jakże wielokrotnie możemy się przekonać, o tym, że nie jesteśmy bogami ani dla siebie ani dla innych. Nie jesteśmy w stanie o własnych siłach żyć tak, jak Bóg przykazuje. Nie jesteśmy też w stanie być dla naszych bliskich takimi, jakimi chcieliby nas widzieć. Nasze doświadczenia życiowe bardzo jasno pokazują nam własną samo-niewystarczalność i ogromną potrzebę Siły Większej niż my sami, tę Siłę my chrześcijanie odkrywany jako łaskę samego Boga, który udziela się nam, i nas prowadzi na drogach naszego życia. Zatem pustynia jest miejscem, gdzie Bóg intensywnie działa w sercu człowieka. 3. Maryja-Nauczycielka-Matka Uczniów Jezusa Nasz rozwój jako uczniów Jezusa bierze swój przykład z Maryi Dziewicy, która jest najdoskonalszą uczennicą Jezusa. Jej to właśnie Syn Boży powierzył wszystkich swoich naśladowców, których symbolizuje Jan apostoł - umiłowany uczeń. Ona jest Matką Miłosierdzia i roztacza swój opiekuńczy płaszcz nad wszystkimi, którzy z wiarą i ufnością jej się powierzają. 4. Doświadczenie bliskości Boga Maryja żyje w bliskości Boga zanurzonej w zwykłej codzienności. Maryja nie wyjeżdżała na rekolekcje w ciszy, nie należała do jakiejś małej wspólnoty formacyjnej gromadzącej się co tydzień na wspólnej modlitwie i dzieleniu Słowem. Czy więc wystarczy nam zwykłe życie codzienne i nie musimy starać się o naszą formację? Bynajmniej. Różnica między nami a Maryją jest taka: • jesteśmy zranieni grzechem pierworodnym i ciągnie nas do grzechu • grzech wykrzywił nam obraz Boga dobrego, miłującego i bliskiego człowiekowi • Nie jesteśmy pełni łaski przez nasze upodobanie w grzechach i egoiźmie Różnic między nami a Maryją można by podawać w nieskończoność. Jednak jest coś, w czym jesteśmy do Maryi podobni: • tak jak ona jesteśmy dziećmi Boga • tak jak ona jesteśmy uczniami Jezusa • tak jak ona jesteśmy zaproszeni do szczególnej bliskości z Bogiem, w czym jako chrześcijanie upatrujemy nasze szczęście i życiowe spełnienie. 5. Formacja modlitewna Żeby jednak ideał stał się rzeczywistością potrzeba naszego zaangażowania w formację ucznia. Trzeba na poważnie zabrać się do modlitwy i słuchania Bożego Słowa. W dzisiejszej kulturze dominuje hałas dźwięków i obrazu. Nieustannie jesteśmy bombardowani informacjami, które zagłuszają jedyny i niepowtarzalny głos, który niesie pociechę dla duszy, jest to Głos Boga który kocha i mówi ciągle do człowieka. Pytanie, czy ja, jako chrześcijanin słyszę, co chce mi powiedzieć? On nieustannie do nas mówi, jednak my mamy ogromną trudność w usłyszeniu tego pokornego i cichego głosu, gdyż nasze życie kręci się wokół różnych zajęć, które tak nas absorbują, że nie mamy już siły na nic więcej. 6. Modlitwa-ukojenie Każdy z nas szuka wypoczynku. Wszyscy potrzebujemy siły do spełniania codziennych obowiązków. Warto tutaj zadać sobie pytanie: jak wypoczywamy? Jaka jest jakość naszego wypoczynku? Czy nasz wypoczynek zbliża nas do Boga? Czy modlitwa może być również wypoczynkiem, czy tylko jeszcze kolejną mało satysfakcjonującą czynnością? 7. Kontemplacja Kontemplacja - najogólniej rzecz biorąc to miłosne trwanie przy Bogu i spoglądanie w wierze na Jezusa. Kontemplacja obecna jest w wielu religiach i kulturach. Na pozór wydawać się może, że wszędzie wygląda ona tak samo. Otóż w Chrześcijaństwie czynność modlitewna dokonuje się poprzez otwieranie się na łaskę Boga. To otwieranie się na Boga to: • szukanie kontaktu z Bogiem • zapraszanie Go do swojego serca • Wsłuchiwanie się w Jego Słowo (medytacja Słowa Bożego) • uczestniczenie we wspólnocie uczniów (Kościół). Chrystus nie umarł tylko za indywidualnego człowieka, lecz za nas wszystkich, wszystkich ludzi. Bóg wszędzie i zawsze jest ten sam, kochający, miłosierny, szukający człowieka. Również niezmienne jest Jego Słowo: mocne jak miecz, dotykające głębi człowieka, niosące pociechę i nadzieję. Ludzie się zmieniają, zmieniają się obyczaje, mentalność, nawet moralność, a Bóg do każdego pokolenia wychodzi z tym samym zaproszeniem, On każdego człowieka zaprasza nieustannie do bliskości z Nim i drugim człowiekiem (co m m u n i o - łac. współdzielić). A żyć w komunii, to żyć w harmonii, żyć w pogodzie ducha, to żyć w rzeczywistości, której Panem i Królem jest Jezus Chrystus. A Maryja Dziewica, wolna od grzechu, ochrania Uczniów Jezusa. Jako najlepsza Nauczycielka prowadzi ich drogą zasłuchania w Boga, drogą pokory i cichości, drogą miłości wzajemnej, drogą pokoju i dobra, które płyną z samego źródła, którym jest Trójjedyny Bóg. Zapraszam cię do wspólnego wyruszenia na pustynię spotkania z Bogiem, pod patronatem Najświętszej Maryi Panny.