Trwać w świętości Boga

„Tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości” To o ludziach, którzy odnaleźli skarb wiary w Jezusa Chrystusa i w Nim się odnaleźli. Nie odnaleźli swojego szczęścia w drugim człowieku, jakimś światopoglądzie, hobby, sporcie. To o ludziach, którzy odnaleźli sens swojego życia na tym świecie przez to, że odnaleźli skarb wiary i w wierze odnaleźli to życie i cały ten świat jako przestrzeń, w której mogą doświadczać Boga. Mogą doświadczać Boga w spotkaniu z drugim człowiekiem, mogą doświadczać Boga w hobby, podróżach i przyjemnościach życiowych. Ale skarb wiary noszą w naczyniu glinianym, którym sami są. Tak, jako człowiek jestem kruchy, podatny nas pokusy, tym bardziej muszę być czujny, by nie wyjść z pola uświęcenia, poza którym jest auto-zniszczenie. Każdy dzień jest przebywaniem albo w uświęcającym polu Osoby Jezusa albo w degradującym polu demona który podchodzi człowieka doznaniem przyjemności. Por. 1 Kor 1, 1-9