Abraham umocnił się w wierze Rz 4, 20-25

Wobec różnych doświadczeń życiowych, można przyjąć dwie postawy: załamanie lub zawierzenie. Abraham dzisiaj jest wychwalany przez św. Pawła za to, że zaufał Bogu w ciemno. W ciemno, to znaczy że po ludzku, jego życie i jego problemy zdają się nie mieć pozytywnego zakończenia. A Bóg mu obiecuje spełnienie jego najgłębszych pragnień. Jednak droga, na której dokonuje się to spełnienie Bożej obietnicy, to droga podążania za wewnętrznym głosem Boga, przemawiającego w głębi ludzkiego serca. Bóg nie udziela się człowiekowi na takiej samej zasadzie jak zamawianie produktów przez internet. Bóg wymaga by człowiek wszedł w siebie, zaczął się zastanawiać nad sobą, zaczął się modlić, a w tej modlitwie zaczął słuchać i szukać Bożej odpowiedzi, która już padła, tylko człowiek pracuje nad tym, by ją zrozumieć i usłyszeć. Zbliżenie się do Boga ze swoim życiem, to napewno pragnienie kierowane do Niego, by przyszedł, przychodził, ze Swoim Światłem, ze Swoim rozumieniem spraw, ale przede wszystkim by dał się doświadczyć w głębi pragnień mojego serca.